UGT alerta de que aínda que España recuperará os
niveis de riqueza previos á crise en 2017 (segundo as previsións do
Goberno) necesitaremos catro anos máis para recuperar os niveis do
emprego, en termos cuantitativos. Pero ademais este emprego será
moito peor: máis precario, temporal, parcial e con menos dereitos.
Para evitar isto, é preciso restablecer o equilibrio na negociación
colectiva e derrogar as prerrogativas que permiten aos empresarios
fixar condicións laborais de forma unilateral. Prerrogativas que
viñeron da man da actual normativa laboral. O sindicato considera
que hai que derrogar a reforma laboral de 2010 e de 2012 e recuperar
a plena autonomía das partes para garantir unha negociación
colectiva equilibrada e capaz de mellorar a calidade do emprego.
Segundo as previsións do Goberno, España
recuperará os niveis de riqueza previos á crise (en termos de PIB
nominal) durante o ano 2017, nove anos despois, co que se poría fin
a unha década perdida. Con todo, necesitaremos catro anos máis
(trece anos en total) para recuperar os niveis de emprego en termos
cuantitativos aínda que, como resultado das políticas laborais
aprobadas durante estes anos, a calidade do emprego será moito peor
en termos cualitativos e o noso mercado de traballo seguirá sendo
moito máis precario que antes da crise.
UGT alerta dos riscos que suporía para a sociedade
española (en termos de cohesión social, equilibrio
intergeneracional, cohesión territorial, seguridade interna, e
estabilidade política) o inmovilismo político fronte ás
desigualdades laborais e sociais, fronte a fracturas sociais que
requiren de políticas específicas urxentes que impidan que se
transformen en estruturais.
Hoxe o 35% dos traballadores cobra por baixo do SMI
(5,9 millóns de persoas), a taxa de temporalidade afecta xa ao 27%
dos asalariados e a parcialidad involuntaria ascende até o 61,3%
(1,7 millóns de ocupados traballan a tempo parcial porque non atopan
emprego a tempo completo) segundo os últimos datos da EPA. Ademais,
os contratos temporais cada vez duran menos (25 días menos que en
2007) e incrementouse a porcentaxe de asalariados con contratos de
moi curta duración, especialmente desde 2012 (o número de
asalariados con contratos de duración inferior ao mes representaba
en 2007 o 2,4% e en 2016 supón o 4,4%). Por outra banda, o 42% dos
desempregados leva máis de dous anos nesta situación, a taxa de
cobertura por desemprego só chega ao 55% dos desempregados, hai máis
1,4 millóns de fogares con todos os seus membros en paro e case
700.000 fogares sen ningún tipo de ingresos. Así, o 28,6% da
poboación está en risco de pobreza ou exclusión social, moitos
deles traballadores con emprego.
O Sindicato considera prioritario restablecer o
equilibrio das partes no noso sistema de relacións laborais, a súa
plena autonomía e a forza vinculante da negociación colectiva.
As últimas reformas laborais cambiaron aspectos
substanciais do contrato de traballo, o despedimento e a negociación
colectiva. Especialmente, favorecendo que os empresarios,
unilateralmente, fixasen as condicións de traballo, incluídas as
salariais, sen respectar o pactado nos convenios colectivos. Ou para
despedir de forma fácil, barata e até sen causa.
Os cambios con carácter xeral que se produciron
respecto da negociación colectiva debilitan a forza vinculante dos
convenios a favor da potestade unilateral do empresario. Isto
prodúcese co sistema creado para a inaplicación de condicións de
traballo pactadas en convenios colectivos, ou en pactos ou acordos de
empresa; coa prioridade aplicativa do convenio de empresa respecto ao
sectorial estatal, autonómico ou de ámbito inferior, en materias
básicas e fundamentais de calquera convenio, afectando, de maneira
directa, á ordenación da estrutura da negociación colectiva; coa
perda de vixencia do convenio ao ano de haberse denunciado si non se
alcanza un novo (ultraactividad).
Para UGT é insustentable seguir mantendo unha
situación como a actual, na que as relacións laborais veñen
determinadas pola vontade do empresario. Por tanto, o primeiro é
derrogar as reformas laborais de 2010 e 2012, e a partir de aí
negociar un modelo de relacións laborais equilibrado, garantista e
eficiente que xere emprego de calidade e con dereitos.
Non é posible manter un mercado laboral baseado na
precariedade laboral, na temporalidade abusiva e fraudulenta, no
tempo parcial involuntario, nas horas extras incontroladas, nas
distintas formas de traballo sen unha relación laboral (falsos
autónomos, bolseiros), por sinalar algúns dos aspectos máis
daniños. Para levar a efecto ese cambio, necesario e urxente, desde
UGT apostamos polo diálogo social e pola negociación colectiva. A
negociación colectiva, con plena autonomía das partes, debe
recuperar o seu papel protagonista na regulación das relacións
laborais, decidir como estruturar e vertebrar dita negociación
colectiva, establecer a prevalencia dos convenios colectivos de
sector e a ultra actividade sen restricións, fixando fórmulas extra
xudiciais de resolución de conflitos.
