A Unión General de Traballadores denuncia que o superávit de 2.263 millóns nas contas de 2016 do Servizo Público de Emprego Estatal (SEPE) significa que os orzamentos establecidos para ser destinados a persoas sen emprego e sen cobertura por desemprego, non se executaron. Para UGT este superávit non pode cualificarse, en ningún caso, como un éxito, tal e como o vendeu o SEPE porque a existencia dun remanente neste organismo supón que hai máis de 2.000 millóns de euros que non se destinaron a prestar servizos de emprego aos cidadáns, e isto, nun país con máis de 4 millóns de desempregados, onde se ha enquistado o paro de longa duración -máis do 56% dos parados leva máis dun ano buscando traballo- e a taxa de cobertura por desemprego deixa sen prestación ao 45% das persoas rexistradas no paro, é incomprensible.
UGT sinala que a baixa execución de gastos produciuse
en partidas que permitirían, en primeiro lugar, mellorar a cobertura
das persoas desempregadas (por exemplo, no PAE e o PREPARA onde só
se executou un 43% e un 62% do orzamento respectivamente) e, en
segundo lugar, mellorar a empleabilidad dos desempregados e dos
ocupados (onde só chegou a executarse en torno ao 70% do orzamento
en formación).
Ademais, dos 75 orzados só se utilizaron 6,2 millóns,
(un 8,3%), na partida de axencias de colocación xestionadas
directamente polo SEPE. Un dato que proba o fracaso deste modelo de
intermediación que tenta implantar o Goberno.
E, dos 100 millóns orzados ao comezo de 2016 para
modernización dos Servizos Públicos de Emprego, só se executaron
60 millóns, correspondentes á mellora do marco institucional do
SNE. Os outros 40 millóns, que precisamente ían destinados á
mellora das oficinas de emprego, perdéronse. Algo que evidencia o
desinterese do Goberno en ofrecer uns servizos públicos de emprego
de calidade.
Á vista da prórroga do orzamento para 2017, UGT esixe
ao Goberno que efectúe as modificacións normativas necesarias para
que o SEPE non aforre á conta das persoas sen emprego e sen
cobertura. É hora de que o Goberno sente cos interlocutores sociais
para mellorar as políticas públicas de emprego e aumentar a
cobertura das persoas sen emprego nin protección.
