22F. MANIFESTO.IMÁXES

22-FEBREIRO.

EN DEFENSA DA NEGOCIACIÓN COLECTIVA

O escenario económico actual vén definido polo continuo do crecemento do PIB, un 3,3 en Galicia en 2016 e uns prognósticos de aumento para 2017 do 2,4 %.

 Continúa a crise que arrastramos desde 2008 e, en moitos aspectos, séguese agravando, porque persisten moitos desequilibrios estruturais da nosa economía que non se están a corrixir e porque ese crecemento económico non se está traducindo nunha mellora da calidade de vida da poboación.

— No ámbito da negociación colectiva, e andando xa o mes de febreiro, non foi posible aínda consensual o díxito de aumento salarial para este ano, tal e como se establecía no III AENC (III Acordo para o Emprego e a Negociación Colectiva). Os aumentos dos últimos meses sitúan a taxa interanual do IPC no 3 % en xaneiro, prexudicando a capacidade de compra dos fogares. A proposta das organizacións empresariais (aumentos de «ata o 1,5 %») resulta inaceptable, xa que suporía a perda de poder de compra dos traballadores e as traballadoras nun contexto de expansión da actividade e dos beneficios empresariais. Os sindicatos CCOO e UGT fixemos unha proposta que compatibiliza a mellora de competitividade empresarial coa mellora dos salarios reais: subas do 1,8 ao 3 %, con cláusula de revisión para evitar que o aumento do IPC por riba da previsión prexudique o pactado. Cómpre coñecer canto antes se, no marco do III AENC, é posible o acordo coas organizacións empresariais sobre o aumento salarial de convenio para 2017, pactando un incremento que lles permita ás asalariadas e asalariados do noso país gañaren poder de compra e recuperaren parte do perdido desde 2009.

— A redución do desemprego é demasiado lenta, e non se ataca axeitadamente o paro de longa duración, que afecta a máis de 119.000 persoas en Galicia.

— Hai que dar resposta ao paro xuvenil, que alcanza o 40 % da poboación activa galega menor de 25 anos.

— A precariedade laboral non só non se reduce, senón que aumenta, consolidando un modelo de crecemento insostible, baseado en emprego de baixa calidade, inestable e pouco produtivo.  

---Necesitamos outro marco laboral que promova o emprego estable e de calidade, o que pasa por derrogar as últimas reformas laborais.

— A taxa de cobertura das prestacións por desemprego caeu 16 puntos porcentuais nos últimos sete anos.

— O importe medio da pensión en Galicia é de 771,34 euros. Por riba, o sistema de revalorización actual vai provocar que os pensionistas perdan poder adquisitivo decontino nos próximos anos.

— Na sanidade reduciuse a cobertura universal.

— Ademais, temos un sistema tributario que non recada o suficiente.

— Como consecuencia de todo o anterior, España é o país da OCDE onde máis aumentou a desigualdade desde o inicio da crise, só por detrás de Chipre, e tamén os niveis de pobreza e exclusión social, que afectan a 13,4 millóns de persoas.

Todos estes datos mostran que o crecemento económico por si só non está a dar resposta adecuada ás necesidades da maioría da poboación, que segue sufrindo o impacto da crise e das políticas de austeridade e desvalorización salarial aplicadas nos últimos anos. A situación esixe actuar con urxencia para rescatar as familias e construír un modelo de crecemento que reduza o desemprego a un díxito como mínimo; que atalle a pobreza nas súas múltiples manifestacións; que sirva para soster o modelo social recuperando a calidade perdida na sanidade, a educación, a atención á dependencia; que aposte pola industria e a innovación e a ciencia e por un marco democrático das relacións laborais; que recupere a calidade do emprego, a negociación colectiva e o tratamento do despedimento.

UGT e CCOO imos trasladar esa urxencia a todos os ámbitos de negociación abertos, para acelerar os ritmos e mellorar os seus contidos. E, se os procesos non avanzan como é debido, proporemos as medidas de mobilización e presión.

 

PREME