A Unión General de Traballadores considera que a
recente aprobación do Real Decreto-lei 7/2016, de 23 de decembro,
polo que se regula o mecanismo de financiamento do custo do bono
social e outras medidas de protección ao consumidor vulnerable de
enerxía eléctrica é insuficiente aínda que a considera un avance
positivo que pode paliar situacións como os cortes en casos de
pobreza extrema, pero resulta insuficiente.
Moitas das situacións que se están producindo,
teñen a súa orixe no incremento vertixinoso da factura da luz, por
iso, é fundamental unha reforma en profundidade do mercado eléctrico
que estableza o prezo de Kwh en función do seu custo real de
xeración, algo que terminaría co actual sobrepago ás empresas
eléctricas.
Ademais, deberíase revisar o conxunto de conceptos
incluídos na parte fixa das tarifas eléctricas (potencia
contratada), para determinar a procedencia dos que deban ser asumidos
polo conxunto de consumidores, permanecendo na tarifa, e os que
proceda que sexan sufragados polos Orzamentos Xerais do Estado por
ser máis propios doutras políticas sectoriais, industriais ou
territoriais.
O sindicato defende que é preciso reducir a
fiscalidade destas subministracións básicas, aplicando o IVE súper
reducido, no marco dun modelo fiscal xusto, progresivo e suficiente
como o que debe contar o noso país; lembrando que, no caso da
subministración de auga, outro ben esencial, o IVE aplicado é do
10%.
Para UGT, o bono social, deberíase desenvolver por
medio dunha lei que estableza a garantía do acceso de toda a
poboación a unha subministración básica de electricidade, e que
defina os destinatarios do mesmo, é dicir, que se entende por
consumidor vulnerable, con criterios baseados fundamentalmente nos
ingresos e o número de membros das familias.
Neste sentido, o sindicato propón o establecemento
de varios niveis de axuda nestes bonos, en función dos referidos
ingresos e do número de membros da unidade familiar, implantando
varios tramos baseados nestes criterios; que se eliminen as
referencias á potencia contratada ao considerar que este parámetro
carece de relevancia a estes efectos, así como á tarifa á que se
atopen acollidos os consumidores beneficiarios; e tamén se debería
eliminar o requisito de familia numerosa porque tampouco discrimina
situacións de vulnerabilidade.
En definitiva, o criterio que debe prevalecer é o
das rendas e ingresos e deberíase considerar como consumidores
vulnerables e por tanto, a aplicar o bono social, a todos os
consumidores de electricidade cuxa unidade familiar se atope por
baixo dos niveis de renda que se definirán en función do IPREM que
na actualidade ascende a 7455,14 €/ano (532,51 €/mes). Para o
conxunto dos colectivos afectados, eliminaríase na factura eléctrica
o imposto da electricidade do 4,96% e aplicaríase o tipo súper
reducido do 4% de IVE.
