Regular as prácticas non laborais. Neste sentido, propón, medidas como: vinculalas sempre a un programa de formación e cunha duración proporcional á duración e realidade do plan de estudos correspondente; derrogar o RD polo que se regulan as prácticas non laborais en empresas para mozas con titulación oficial, eliminando, por tanto, esta fórmula de precarización e explotación de recentemente licenciados; darlles carácter laboral a través do contrato en prácticas; e acordar un “Estatuto do Bolseiro” que regule os dereitos e deberes dos contratos en prácticas non laborais curriculares.
Oficinas de emprego novo estatais, con orientadores especialmente formados no asesoramento de persoas novas. O asesoramento require que sexa individualizado á realidade e características de cada mozo e debe levar un seguimento e avaliación para obter un resultado real e eficaz. Por último, parte destes orientadores especializados deberán traballar en espazos xuvenís, levando as propostas e solucións á mocidade e non esperando nunha oficina a que se acheguen.
Actuación prioritaria para mozas sen cualificación profesional. Para aquelas persoas sen cualificación e con maior risco de exclusión, propóñense itinerarios formativos asociados a unha axuda económica que incentive a realización e finalización da formación e evite o abandono.
Compromiso de revisión da regulación do contrato para a formación e a aprendizaxe. Hai que establecer maiores garantías da finalidade formativa e impedir o uso abusivo desta modalidade, mediante o establecemento dun sistema de control e penalización ás empresas que abusen desta modalidade e mellorar as condicións, dereitos e garantías dos contratos subscritos.
Programa de formación e transmisión de coñecementos no emprego, a través dun contrato de substitución mellorada. Mentres a taxa de desemprego xuvenil alcance cifras superiores á media europea, España debe incentivar o rexuvenecemento dos persoais e da súa poboación activa fomentando o contrato de substitución das persoas máis próximas á xubilación.
