Ante esta realidade, UGT ten
unha serie de propostas que pasan por un Pacto de Estado contra a
violencia de xénero dotado dos orzamentos suficientes. No eido do
emprego son necesarias políticas activas eficaces e empregos de
calidade.
É imprescindible unha mellora dos dereitos laborais para
as vítimas e o recoñecemento de dereitos para as vítimas de acoso
sexual no traballo de dereitos similares aos das afectadas pola
violencia no eido privado.
UGT tamén demanda un permiso ou licenza
retribuída por un período non inferior a dous meses, similar ao que
teñen as empregadas públicas vítimas de violencia de xénero. As
ausencias ou baixas médicas derivadas da súa situación tampouco deben
supoñer un prexuízo no eido laboral.
Para finalizar, Mónica
Rodríguez explicou que estase a levar a cabo unha campaña a nivel de
todo o Estado, por parte de UGT, "#niunamenos". E engadiu que mañá, en
todas a sedes de UGT terán lugar ás 12.00 concentracións de repulsa por
esta lacra.
OS RECORTES FREARON O DESENVOLVEMENTO DA LEI DE PROTECCIÓN INTEGRAL
De
seguido, Irene Martínez, indicou que todas as administracións e
institucións públicas teñen un grao de responsabilidade á hora de
denunciar, previr e condenar as condutas agresivas e discriminatorias
cara ás mulleres. Xunto a estas administracións, as súas empregadas e
empregados públicos, especialmente a Policía Local, xogan un papel
fundamental na consecución de facer máis efectiva a protección das
mulleres vítimas de violencia de xénero (art. 31 da Lei Orgánica 1/2004,
do 28 de decembro, de Medidas de Protección Integral contra a Violencia
de Xénero).
Sen dúbida os recortes frearon o desenvolvemento da
Lei e denunciou que asistimos ao desmantelamento de gran parte das
oficinas de atención ás vítimas, paralizouse a creación de xulgados
especializados e a cobertura de prazas funcionariais vacantes.
Ante
isto, é necesario tomar medidas urxentes que requiren de medios e
recursos en todos os niveis, xulgados, a policía, os servizos sociais, a
sanidade ou a educación, hai que contemplar a dotación de profesionais e
recursos necesarios para a efectiva aplicación da Lei Integral contra a
violencia de xénero en todos e cada un dos ámbitos das diferentes
administracións públicas.
URXEN RECURSOS NO EIDO DAS ADMINISTRACIÓNS E MAIOR COORDINACIÓN
Precísase
garantía orzamentaria das políticas de protección contra a violencia de
xénero, recuperando o 26% do orzamento destinado ás políticas de
tratamento integral de violencia de xénero e o 75% a políticas de
Igualdade.
Ademais, todas as administracións públicas deben
reforzar as políticas de sensibilización no marco educativo, xurídico,
sanitario, social e cultural que impliquen tanto a profesionais como á
cidadanía en xeral, e aplicar programas interdisciplinares de atención
integral cara ás mulleres que sufrisen violencia de xénero e ás súas
fillas e fillos, co fin de proporcionarlles recursos adecuados tanto
económicos, educativos, sociais, psicolóxicos e laborais que logren a
súa recuperación vital e autonomía persoal.
Ademais, é fundamental
a adopción de medidas de coordinación institucional e recuperación
competencial a favor das entidades locais, implicando ás unidades de
igualdade de todas as subdelegacións de Goberno na coordinación de
policías, xuíces, fiscais, a avogacía de oficio, así como, ao persoal
sanitario, en xulgados, policía (estatal, autonómico e local), servizos
sociais e oficinas de atención ás vítimas. Precísase dun gran compromiso
de coordinación, para crear unha rede eficaz.
A EDUCACIÓN É A VACINA CONTRA A VIOLENCIA SOBRE AS MULLERES
Engadiu
que a educación é a vacina contra a violencia, e por iso en todos os
niveis educativos deberán de desenvolverse protocolos coordinados de
actuación ante situacións de violencia de xénero entre iguais ou no
marco familiar, formando aos equipos psicopedagóxicos sobre as
situacións de violencia de xénero.